سطح‌نورد جدید ناسا به نام VIPER قطب جنوب ماه را برای بازگشت انسان بررسی می‌کند.

وقتی صحبت از کاوش در فضا می‌شود؛ کاوش‌گران رباتیک اغلب بر انسان مقدم هستند. هفته‌ی گذشته، ناسا ماموریتی رباتیک را با نام (VIPER) معرفی کرد که به منظور پیدا کردن آب یخ زده و کاوش در مورد خواص خاک ماه به سمت قطب جنوب ماه فرستاده می‌شود. وایپر یک سطح‌نورد چهار چرخ به اندازه‌ی یک ماشین گلف است که قرار است در مرکز پرواز فضایی جانسون ساخته شود. پیش بینی می‌شود این ماموریت 250 میلیون دلار هزینه داشته باشد.

وایپر ادامه‌ی یک ماموریت قدیمی لغو شده در سال 2018 است که قرار است ابزارهای آن برای ماموریت جدید بازسازی شوند. وایپر قرار است در اواخر سال 2022 بر سطح ماه فرود بیاید و این ماموریت قبل از هدف جاه‌طلبانه‌ی دیگر ناسا که چکمه‌ها به ماه بازمی‌گردند (boots back on the Moon) نام دارد انجام می‌گیرد. ماموریت چکمه‌ها به ماه بازمی‌گردند، برای ماموریت آرتمیس که موعد مقرر آن در حال حاضر برای اواخر سال 2024 تعیین شده است انجام می‌گیرد.

داده‌های جمع‌آوری شده توسط کاوشگر، به تولید نقشه‌های منابع آب قطب جنوب ماه کمک می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که ماموریت وایپر 100 روز به طول بیانجامد. بنابراین این ماه‌نورد به جای استفاده از مولد هسته‌ای از پنل خورشیدی و باتری استفاده خواهد کرد و در نهایت در برابر شب‌های سرد ماه تسلیم شده و از کار خواهد افتاد.

وایپر به عنوان بخشی از برنامه‌ی جدید اکتشافی ناسا، همکارانی را در داخل و خارج از آژانس درگیر این پروژه خواهد کرد. وسیله‌ی نقلیه پرتاب و فرود وایپر تحت برنامه خدمات Lunar Payload ناسا قرار خواهد گرفت. آلیسون هاوکز بیان کرد: «جزئیات خاص این فضاپیما و وسیله پرتاب بعد از یک فرآیند انتخاب رقابتی مشخص خواهد شد». وایپر مجموعه‌ای از ابزارهای علمی را با خود حمل می‌کند که از این قرار است:

• سیستم طیف‌سنج نوترونی که برای شناسایی مناطق بالقوه و برای حفاری جایی که احتمالا آب یخ زده در آن وجود دارد استفاده می‌شود.

• سیستم (TRIDENT) که به گونه‌ای طراحی شده است که به درون سطح ماه به عمق یک متر نفوذ کند و نمونه‌های خاک را همراه خود برگرداند.  Honeybee Robotics طراح و سازنده‎ی سیستم TRIDENT است.

 

•  طیف‌سنج جرمی عملیاتی ماه (MSOLO) است که تجزیه و تحلیل آنچه را که TRIDENT حفر می‌کند بر عهده دارد. این ساز و کار در مرکز فضایی کندی طراحی خواهد شد.

 

• سیستم طیف‌سنج مادون قرمز نزدیک که غلظت و ترکیب نمونه‌های خاک قمری را تجزیه و تحلیل می‌کند. مرکز تحقیقات AMES مسئول تولید و توسعه‌ی این ابزار است.

به دنبال آب در ماه

همان‌طور که در مطالعه‌ای پس از ماموریت سال 2018 اعلام شد؛ و بر اساس مشاهدات ماموریت (LCROSS) در سال 2009 و ماموریت مستقل دیگری توسط مدارگرد چانداریان هند، آب یخ زده در دهانه‌های سایه‌دار دائمی در نزدیکی قطب جنوب ماه و حوضه‌ی قطب جنوب (منطقه اتیکن) وجود دارد. سیارک‌ها و دنباله‌دارهای باستانی احتمالا حامل آب بوده‌اند و تعامل باد خورشیدی با خاک ماه نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد. وایپر به گونه‌ای طراحی شده است که به طور خاص به دنبال آب یخ زده در این مناطق تاریک بگردد. اگر آب یخ به مقادیر زیادی وجود داشته باشد؛ فضانوردان در آینده می‎توانند با تجزیه‌ی آن به عناصر هیدروژن و اکسیژن، نه تنها برای تامین اکسیژن بلکه برای تامین سوخت نیز از آن استفاده کنند.

کپستون، دروازه‌ای به ماه و آرتمیس

با اینکه ناسا به خوبی مریخ را مورد بررسی قرار داده است؛ اما این اولین ماه‌نورد ناسا روی ماه و اولین فرود نرم ناسا روی سطح ماه از زمان آپولو 17 (آخرین ماموریت آپولو در سال 1972) خواهد بود. همچنین وایپر اولین ماموریت ناسا در مناطق قطبی ماه است.

همه ماموریت‌های آپولو در نزدیکی عرض‌های استوایی فرود آمدند.کشورهای دیگر نیز به طور  گسترده به اکتشافات ماه خواهند پرداخت. چین در ژانویه سال 2019 با Chang’e 4 اولین بار در فارساید ماه فرود آمد. این کشور قصد دارد در اوایل سال 2020 نمونه‌ای مشابه را مجددا به ماه بفرستد.

اسرائیل و هند نیز امسال تلاش‌هایی برای فرود بر روی ماه انجام دادند؛ اما این تلاش‌ها با شکست مواجه شد. در حالی که ماه‌نورد چاندریان 2 هند از سقوط هنگام فرود جان سالم به در نبرد، مدارگرد آن همچنان در حال کار است. همچنین مدارگرد شناسایی ماه ناسا و Queqiao چین نیز در مدار ماه قرار دارند. ژاپن قصد دارد تا سال 2021 فضاپیما خود را که یاوکی نام دارد به ماه بفرستد.

در نهایت ناسا قصد دارد را پروژه‌ی دروازه‌ی ماه (Lunar Gateway) را به عنوان پایگاهی برای انسان‌ها در مدار ماه بسازد تا محققان و فضانوردان از آنجا بتوانند به ماه سفر کنند. دروازه‌ی ماه قرار است با موشک بالابر سنگین جدید ناسا (SLS) که هم اکنون برای یک پرواز افتتاحیه در سال 2021 در حال آماده سازی است پرتاب شود. Capstone نیز یک مدارگرد ماه پیشرو است که برای دستیابی به این مهم، برای پرتاب در دسامبر سال 2020 پیشنهاد شده است. VIPER مستقل از Capstone فعالیت خواهد کرد.

به گفته‌ی هاوکز: «وایپر برای ارتباط مستقیم با زمین (DTE) طراحی شده‌ است تا عملیات‌ خود را مستقل از سایر ماموریت‌ها انجام دهد. ماه و به ویژه قطب جنوب ماه، به زودی مکان شلوغی خواهد شد. جای امیدواری است که وایپر بتواند برای پشتیبانی از فعالیت‌های گسترده بشر در ماه، منابع حیاتی را پیدا نماید.

 

منبع: sky and telescope

.